مصاحبه کلاه استودیو با اودیث

اودیث در سال ۱۹۷۶ در شهر لیسبون متولد شد. او در سال ۱۹۹۶ با نام مستعار ایث ‌پا به عرصه گرافیتی گذاشت و در سال ۱۹۹۸ وقتش رو وقف اجرای نقاشی های دیواریی در مقیاسی بزرگ در بخش هایی از لیدی ِ لیسبون و کارکاولوس کرد. اودیث به خاطر  نقاشی ها و سبک گرافیتی سه بعدی ِ نامتجانس و آنامورفیکش شهرت داره. در اینجا ما سعی کردیم با طرح چند سوال بیشتر با آثار و ایده های این هنرمند آشنا شیم

کلاه استودیو: سلام ِ میشه برامون کمی از اولین روزهایی که گرافیتی رو شروع کردی بگی؟ اینکه چگونه رو به گرافیتی اوردی و اینکه چطور شد که به این کار علاقمند شدی؟
اودیث: خوب اون اوایل روی واگن های قطار نقاشی می کردم و به قول معروف به بامینگ (گذاشتن اثری از خودم تو تمام نقاط شهر) مشغول بودم تا روزی که نقاشی های دیواریی در مقیاس هایی بسیار بزرگ رو روی دیوار معروف به دیوار شهرت دیدم و از اون لحظه علاقمند شدم به کشیدن نقاشی های دیواری بزرگ که بعضی هاشونم حاوی پیام خاصی بودن

کلاه استودیو : می شه برامون از عرصه گرافیتی در شهر یا کشورت در دهه ۹۰ بگی؟
اودیث: در دهه ۹۰ عرصه گرافیتی بسیار کوچک و به نوعی خیلی ضعیف و غیرحرفه ای بود و فقط تعداد کمی  بودند که نقاشی می کردند و تنها مجله ویژه نامه ای ۳ صفحه ای در مورد فرهنگ هی پاپ بود و البته باید اضافه کنم که اینترنتی هم نبود

کلاه استودیو: فکر می کنی که عرصه کنونی گرافیتی در کشورت و  جهان در مقایسه با دهه ۹۰ تغییر کرده و متفاوته ؟
اودیث: الان همه چیز تغیر کرده و خیلی با اون زمان متفاوته . خیلی از هنرمندان  به سبک  های بسیار متفاوتی  نقاشی می کنن و می تونم بگم  الان  خیلی به سختی می شه روی واگن های قطار جایی برای نقاشی پیدا کرد و اگه بخواهی دیده بشی کارهات باید واقعا جامعه گرافیتی رو تکون بدن

کلاه استودیو: چگونه وارد عرصه هنر های آنامورفیک شدی ؟ اولین  تجربه ات در این زمینه موفق آمیز بود یا اینکه به مرور زمان با پیگیری و تمرین مداوم تونستی بهش شکل بدی؟
اودیث: همین طور که قبلا گفتم برای اینکه سری تو سرها در بیاری باید سخت کار کنی و به خودت ایمان داشته داشتی و اهمیت ندی آدم های دیگه چی می گن
بعد از سال ها فکر در مورد اینکه چه کار متفاوتی می تونم بکنم  با ایده های خارق العاده آنامورفیک شروع کردم و خوب همون چیزی بود که می خواستم

کلاه استودیو: نظرت در مورد بامینگ و گرافیتی غیر قانونی چیه؟ فکر می کنی بهتره که قانونی باشه یا غیر قانونی؟
اودیث: فکر می کنم هر هنرمندی به هر جفتش نیاز داره  چون همیشه این حسو داری که می خواهی همه جا اثری از خودت به جا بذاری … گرافیتی مثل حیونی می مونه که ما رو وا می داره از روی غریزه عمل کنیم

کلاه استودیو: از هنرت پول هم در می آری ؟ اگه جوابت مثبته  از همون زمانی که حرفه تو به عنوان یه گرافیتی کار شروع کردی  می دونستی که روزی ازش پول در می آری؟
اودیث: بله من زندگیمو با فروش کارهام می گذرونم. البته باید بگم که جواب سوال دوم منفیه  مثل اینه که بگی ۱۵ سال پیش تو اون روزها  فکر می کردم که روزی یکی از ایران باهام مصاحبه کنه؟

کلاه استودیو:یه سوال دیگه…در مورد ایران چیزی می دونی؟ تصور یا تصویری که ممکنه از ایران داشته باشی چیه؟
اودیث: تنها چیزی که می دونم اینه که یه ایرانی به اسم بابک, فکر کنم تو آلمان ,مغازه لوازم گرافیتی داره… گاهی اوقات به پرتغال می آد .  یکی از گرافیتی نویسای قدیمه

کلاه استودیو:  چه هنرمندانی الهام بخشت بودن و کار چه هنرمندانی رو دوست داری؟
اودیث: خودم و خودم